Turkije dag 3; Pechdag.

Allereerst wil ik even zeggen dat ik het echt superleuk vind om jullie reacties te lezen en te weten dat jullie toch mijn blog lezen! Echt hartverwarmend, ik mis het thuisfront en mijn klas en collega' s toch wel! Maar het is nu toch even genieten hihi.

Vanmorgen moesten we om 9 uur klaarstaan om te vertrekken naar een Turkse basisschool voor hoogbegaafde kinderen. Dus wij slimmerikken op de kamer hadden de wekker op 8 uur gezet. Het was mijn wekker die ging om 8 uur. Ik dacht hmm nog heel ff en dan sta ik op. Maar wat gebeurde er? Iedereen viel weer in slaap en verder waren er geen wekkers gezet. Om 9 uur hoorden we een hard gebons op de deur. We schrokken ons wezenlijk en zagen toen dat het al zo laat was. We zijn uit bed gesprongen en snel naar beneden gerend. MIjn god, wat waren wij moe! Minder begin van de dag dus...

Om 10 uur waren we op de basisschool aangekomen. Het is daar heeeeel anders dan in Nederland. De kinderen die in de klas zitten krijgen iedere les een andere meester of juffrouw om een ander vak te geven. Wij hebben lekker gezellig de hele dag dezelfde juffrouw! Ook is het wel grappig voor de leerkrachten onder ons: Op de meeste basisscholen is het aantal mannen en vrouwen als leerkrachten gelijk. De kinderen gaan hier pas met 7 jaar naar groep 1. Daarvoor gaan ze naar een soort kleutergroep. Ook dragen alle kinderen hetzelfde! We hebben veel gepraat, maar er blijft toch een probleem met de taal. Gelukkig hebben we een super tolk bij ons. Daarna zijn we een klas in geweest en hebben de kinderen supermooie tekeningen gemaakt die ik volgende week mee zal nemen!

Vervolgens gingen we om half 1 naar een gewone basisschool. Net zoals de basisschool waar ik nu zit! Op die school wordt er geloot wie er op de school mag komen omdat er heeeeel veel kindjes op die school willen zitten, maar er geen plek is of er te weinig juffen of meesters zijn. Hier werden we hartelijk verwelkomd door kindjes die een geweldig optreden voor ons hadden. Deze kinderen waren pas 5 jaar! Dus ze zaten nog niet echt op de school, maar op een soort BSO. Daarna kregen we een rondleiding door de school. Wat ik heel indrukwekkend vond aan deze dag is dat de kinderen heel veel muziek en toneel krijgen. Ze vinden dit geweldig om te doen! Toen wij een klas binnenliepen leerden de kinderen blokfluit spelen en hebben ze ook een stukje voor ons gespeeld. Wauw.. Prachtig! Als laatste kregen we op die school een lunch. Op de school doen de ouders heeeeeel veeeel. Dus hiervoor hadden de ouders ook lekkere Turkse hapjes gemaakt en noem maar op. Nou ten slotte zaten we echt vol en zijn we maar eens vertrokken. We hebben nog een uurtje rondgewandeld in de stad en daarna naar het hotel vertrokken.

Terug in het hotel was het haasten geblazen. We zouden een voorstelling krijgen (een echte theatervoorstelling) van kinderen uit groep 1 (die zijn even oud als mijn lievekindjes in groep 3/4!) De kinderen hadden een prachtig toneelstuk van het lelijke eendje gedaan, gedanst en gezongen! Bij de fotos zien jullie fotos, maar videos laat ik in de klas wel zien ;)! Ik vond dat de kinderen dit hartstikke goed hadden gedaan. Om half 9 weer richting hotel in een hagelbui met hagelstenen zo groot als dobbelstenen! En onweer .. wowwie!

In het hotel wilden we snel wat gaan eten, want we hadden na de lunch niets meer gehad. Toen gebeurde het: Onze slaapkamer (Van mijn vriendinnetje Lizanne en mij) is op de derde verdieping. En de trappen zijn hier scheef en raar. Dus we dachten, we nemen de lift. De lift is 1 bij 1 meter. En er mogen maximaal 4 personen in. Dus Lizanne en ik lopen de lift in, de tolk ging ook nog mee. Maar de 2 meesters die met ons mee zijn, wilden ook nog naar boven! Dus een meester stapt in en zegt tegen de ander: hehe, moet jij vandaag met de trap. Maar hij had zoiets van nouja, 5 mensen kan de lift ook wel aan. Dus wij even proppen en ik roep: NEE dat kan niet dan storten we neer. En wat denken jullie? De lift ging dicht en we storten gewoon echt naar beneden. Gelukkig waren we maar 1 verdieping hoger dan het einde van de liftschacht. (Daar waar de lift in naar boven en beneden gaat). Maar toch gingen we snel naar beneden en landden we hard op de grond. Daar zaten we dan.. Met zn vijven op elkaar gepropt en de deur kon natuurlijk niet open, want er was geen opening. Toen viel het licht ook nog uit en raakten we helemaal in paniek! Op de alarmbel drukken en drukken en drukken. Het hele hotel had het gehoord.... Oeps! Maar gelukkig kwam er iemand aan die onze deur open had gemaakt. Pff. ze vonden het wel niet zo leuk, want nu was de lift dus kapot.. OEPS.

Nou eind goed al goed. We hebben toch nog een heerlijke pizza kunnen eten en nog gezellig wat kunnen kletsen op het terrasje! :)

Ik geniet toch wel van Istanbul!

En juf Maartje.... Sorry voor het lange verhaal hihihi!

Heeeel veel liefs en dikke knuffels!

Ps. De thermometer gaf vandaag aan dat het 42 graden was in de zon. Oehlala! Heerlijk! Maar ik heb al gehoord dat jullie het ook lekker warm hebben in Nederland :):)